OKTAY SİNANOĞLU’NUN ANISINA

Hanifi Altaş

Bundan yirmi yıl önce 28 Mayıs 1995 günü akşamı, Azerbaycan’ın Bağımsızlık Günü münasebetiyle İstanbul Başkonsolosu değerli dostumuz şair ve yazar Abbas Abdullah tarafından İstanbul Akgün otelde verilen resepsiyon sırasında gördük ve tanıdık merhum Sinanoğlu’nu. Yeni Hayat çevresinden üç-beş arkadaş vardık orada, Hocanın çevresini sardık, sohbete başladık, derken resepsiyonun dağılmasına yakın, “Hocam dedik, sizi bu gece bir yere bırakmayız, buyurun gidelim bizim derginin idarehanesine, sohbete orada devam edelim.” Hoca da baktı ki etrafı çepeçevre kuşatılmış, “elimizden kurtuluş yok”, kabul etti.

Sultanahmet’teki dergi idarehanesinde sabaha kadar süren uzun bir sohbete daldık. Sonra Hocayı evine bırakacağız arabayla, Moda’da imiş evi de, kapısına kadar götürdük, lakin bir türlü evin anahtarını bulamadı. Bilim adamlığı demek böyle bir hal işte diye düşündük. Hocayı alıp gerisin geriye döndük, Yazı İşleri Müdürü olan arkadaşımız Nişantaş’ındaki evinde konuk etti kendisini.
Hocayla işte o tarihi günde başlayan dostluğumuz hep devam etti, zaman zaman dergimize yazı verdiği de olmuştur. Hukuki konularda danışmak için de bazen beni arar veya yazıhananeme uğrardı, avukatıydım çünkü aynı zamanda da. Bundan on beş- on altı yıl kadar önce Ankara Gazi Üniversitesi Hastanesinde, daha sonra da Cerrahpaşa Tıp Fakültesinde yattı. Her iki hastanede de ziyaretine gitmiştim.
Türk Milletinin bilim alanında medar-ı iftiharı olan Hocayı yalnızca bu yönüyle değil, en başta Türk dilinin ve kültürünün korunması uğrunda yazılarıyla ve konuşmalarıyla verdiği unutulmaz mücadelenin yanında, çok çeşitli ulus ve ülke sorunlarını ele alan yazı ve makaleleri, tv konuşmaları ve kitaplarıyla da hep hatırlayacağız….
Ruhu şad, yeri uçmak olsun…